Ey insan, İblis qədər də olmadın?

İblisi xatırla! Kim idi, İblis? O vaxt ki, o, mələklər ilə bir səfdə dayanıb Rəbbinə ibadət edirdi. O, uzun müddət Rəbbinə ibadət etmişdir və Allah da ondan razı idi. O, elə bir məqama ucalmışdı ki, Vallahi, bəlkə də biz o məqama heç vaxt çata bilmərik.

Fəqət bir gün gəldi ki, Uca Allah insan yaratdı və İblisə də ona səcdə etməyi əmr etdi.

Bir zaman mələklərə: “Adəmə səcdə edin!”– demişdik. İblisdən başqa hamısı səcdə etdi. O, (səcdədən) imtina etdi. (Ta Ha, 116)

İblis Allahın əmrinə itaət etmədi. O, Allahın qüvvət və qüdrət sahibi olduğunu bildiyi halda, Allahın şiddətli əzab verən olduğunu bildiyi halda, Allahın əmrinə qarşı çıxanın cəzalandırılacağını bildiyi halda Allaha itaət etmədi. Allahı gözəl tanıdığı halda Onun əmrinə asi oldu. Və bu səbəbdən Allahın rəhmətin qovuldu, lənətə düçar oldu.

(Allah) dedi: “Oradan çıx! Artıq sən qovuldun. Haqq-hesab gününə qədər sənə lənət olacaqdır”. (Hicr, 34-35)

İblis – bircə asilik etdi və Uca Allah bu bir asiliyi ona bağışlamadı. Çünki, O uca Allahın nəyə qadir olduğunu çox gözəl bilirdi.

Kitab və Sünnədə bir çox misallar var ki, Uca Allah bircə günahı bağışlamayıb və dərhal cəzalandırıb. Necə ki, Adəm aleyhissələm. Bircə asilik etdi və yeyilməsi qadağan olunmuş meyvədən yedi. Uca Allah bu asiliyi ona bağışlamadı. Məgər bir meyvədən yemək böyük günahdımı? Halbuki, o Adəmin Cənnətdən yerə qovulması üçün kifayət etdi. Çünki O Allahın əmrinə asi oldu.

Fəqət, indi günümüzdə nə qədər Allahın “Səcdə et! Namaz qıl!” əmrinə asi olanlar var!

- Namaz qılın, zəkat verin və rüku edənlərlə birlikdə rüku edin! (Bəqərə, 43)

Baxın, nə qədər bu əmrə asi olanlar var, amma Uca Allah hələ də onlara rəhm edərək möhlət verir.

O vaxt ki, İblis Allahın rəhmətindən qovuldu və nə etdi? DUA ETDİ!

(İblis) dedi: “Ey Rəbbim! Onların dirildiləcəkləri günə qədər mənə möhlət ver”. (Hicr, 36)

Ey Allaha dua etməyən müsəlman! Sən İblis qədər də olmadın?! Ey Allaha dua etməyi qürurlarına sıxışdırmayanlar, nəfslərinə sıxışdırmayanlar! İblis qədərdəmi olmadınız?! Fəqət o, Allahın lənətinə düçar olduğunu bildiyi halda belə, Dua etdi! Və təkcə Allaha dua etdi. Ey “Allah duamı qəbul etmir” deyə, duanı tərk edib, Allahdan ümidini üzənlər! İblis – rəhmətdən qovulduğunu bilib də, duanı tərk etmədi!

Və bəziləri, həyatında bircə dəfə Rəbbi qarşısında alnını səcdəyə qoymayıb, “Rəbbim mənim bütün dualarımı qəbul edir” deyirlər! Əlində haram tutub, Allaha dua edir və sonra deyir ki, Allah mənim duamı qəbul etdi və mən Allahın sevimli quluyam. SubhənAllah. O vaxt ki, İblis Rəbbinə dua edərək dedi:

- “Ey Rəbbim! Onların dirildiləcəkləri günə qədər mənə möhlət ver”. (Hicr, 36)

Uca Allah bundan sonrakı ayədə dərhal buyurdu:

- (Allah) dedi: “Sən möhlət verilənlərdənsən. (Hicr, 37)

Uca Allah İblisin də duasını dərhal qəbul etdi, amma o Allahın sevimlisi yox, lənətlənmiş bir məxluqu idi.

Və İblis sonra nə dedi?

(İblis) dedi: “Ey Rəbbim! Sən məni yoldan çıxartdığına görə, mən də yer üzündə onlara (pis işləri) gözəl göstərib onların hamısını azdıracağam. Yalnız Sənin sadiq qullarından başqa”. (Hicr, 39-40)

İblis söz verdi. Sadiq qullardan başqa hamını azdıracağına dair söz verdi və hələ də sözünün üstündə durub.

Ey müsəlman! Sən də söz verdin. O vaxt ki, İslamı qəbul etdin və müsəlman olmaq məsuliyyətini üzərinə götürdün, müsəlman adı ilə şərəfləndin. “Əşhədu ənlə iləhə illəllahu vəhdəhu lə şərikələh, və əşhədu ənnə muhəmmədən abduhu və rasuluh!” – deyərək Uca Allaha söz verdin. Dini xalis olaraq Allaha aid edəcəyinə, Tövhidin heç bir növündə ona şərik qoşmayacağına, dini Rasulullahın – sallAllahu aleyhi və səlləm- bizə miras qoyduğu kimi yaşayacağına dair söz verdin , vəd verdin! Bəs nə oldu? Hanı verdiyin söz? Hanı əhdin?

İblis hələ də verdiyi sözə sadiq qalıb, səni azdırmağına davam edir. Bəs sənin sadiqliyin harada qaldı? Yoxsa İblis qədərdə mi olmadın?

Və düşün! İblis də uzun müddət Allaha ibadət etmişdir, fəqət sonu nə oldu?

Ona görə ibadətin səni arxayın etməsin, qıldığın dörd rükət namaz, bir ay tutduğun oruc, beş-on manat verdiyin sədəqə səni arxayın etməsin! Daim dində sabit qalmağın üçün çalış və Rəbbinə dua et! Daim dindən çıxacağın qorxusu ilə yaşa! Vallahi, bu qorxu canında olarsa, sən haram etməyə cürətlənməzsən!

Rəvayətlərdə gəlir ki, bir Quran hafizi, Buxari və Muslimin “Səhih” əsərlərini əzbər bilən var idi! Həmin insan, o qədər güclü hafizə sahibi idi ki, kitabın iki müxtəlif vərəqini əlində saxlayıb, eyni vaxtda həm bu vərəqdən, həm də o biri vərəqdən əzbərləyirdi. Fəqət, sonda təkəbbürlük ona qalib gəldi və Ateist olaraq dünyadan çökdü!

Rəvayətlərin birində Səhl ibn Mənsur (rahiməhullah) deyir ki, Bişr ibn Mənsur (rahiməhullah) namaz qılardı və namazını uzadardı. Bir gün bir nəfər arxadan gəlib ona tamaşa etdi. Bişr (rahiməhullah) bunu hiss etdi və namazı bitirəndən sonra geri çevrilib ona tamaşa edən kişiyə dedi:

 - Məndə gördüyün sənin xoşuna gəlməsin, çünki İblis də uzun müddət mələklər ilə birlikdə Rəbbinə ibadət etmişdir.

Sələfilərimizdən biri nə gözəl buyurmuşdur!

- Siz kiminsə dindən çıxdığınamı təəccüblənirsiniz? Əksinə, siz kiminsə hələ də dində qaldığına təəccüblənin!

___________________

Hazırladı: əz-Zubeyr